Używanie imiesłowów może świadczyć o inteligencji człowieka – o tym, że ma np. wyższe wykształcenie, jest oczytany, posiada bogaty zasób słownictwa. Tak przynajmniej twierdził jeden z moich wykładowców. Nie znalazłem badań naukowych potwierdzających tę tezę. Niemniej stwierdzam, iż powszechnie nie stosuje się imiesłowów w mowie. W piśmie czasami się zdarza.
Imiesłowy są trudne – moja opinia, oparta na praktyce, nie tylko nauczania, ale własnego uczenia się przede wszystkim.
Co to jest imiesłów?
Najprościej – forma czasownika, przypominająca przymiotnik lub przysłówek.
Jak poradzić sobie z imiesłowami?
Wspominałem, imiesłowy są trudne. W sumie to tworzenie imiesłowów. Niemniej postaramy się je okiełznać.
Zatem garść potrzebnych informacji na początek:
1. Aspekt czasownika – informuje nas czy czynność, o której mowa, była/jest/będzie zakończona lub nie.
Zatem garść potrzebnych informacji na początek:
1. Aspekt czasownika – informuje nas czy czynność, o której mowa, była/jest/będzie zakończona lub nie.
Np. Pisałem list. (Nie wiemy jednak, czy go skończyłem).
Napisałem list. (Pisałem i skończyłem.)
Będę czytał książkę. (Jednak nie wiem, czy ją skończę).
Przeczytam książkę. (Przynajmniej zakładam, że czynność zostanie zakończona).
Będę czytał książkę. (Jednak nie wiem, czy ją skończę).
Przeczytam książkę. (Przynajmniej zakładam, że czynność zostanie zakończona).
2. Czasowniki przechodnie – to te, od których można utworzyć stronę bierną (np. od obejść się nie da, o czym szerzej pisałem tutaj).
Podział imiesłowów
Imiesłowy dzielimy na przymiotnikowe oraz przysłówkowe. Te pierwsze z kolei na czynne oraz bierne, a te drugie (czyli przysłówkowe) na współczesne i uprzednie.
Ciąg dalszy nastąpi… Niebawem! 🙂